×
×
  • انسجام حلقهٔ مفقودهٔ نقده

  • کد نوشته: 6323
  • ۲۳ تیر ۱۴۰۴
  • شهرستان نقده با همهٔ غنای فرهنگی و طبیعی، در چنبرهٔ فقدان ارادهٔ جمعی و پراکندگی کنش نهادی اسیر است.
    انسجام حلقهٔ مفقودهٔ نقده

    به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری تحلیلی «سولدوزسسی»، وحید اوراز در یادداشتی خطاب به فرماندار جدید نوشت: ورود شما به عرصه خطیر فرمانداری زادگاه، در این برههٔ سرنوشت‌ساز از حیات سیاسی-اجتماعی نقده، همزمان با تعمیق بحران رکود و شکاف انسجام سیستمی بین مدیران است.

    شما که تباراً ریشه در خاک این دیار دارید و تجربهٔ مدیریت بحران‌های کلان را در سینه می‌کشید، اکنون بر صندلی‌ای تکیه زده‌اید که محور تکوین هندسهٔ نوین قدرت در این جغرافیای محروم است.

    نقده، با همهٔ غنای فرهنگی و طبیعی، در چنبرهٔ فقدان ارادهٔ جمعی و پراکندگی کنش نهادی اسیر است.

    هر دستگاه، جزیره‌ای مستقل؛ هر سازمان، افقی محدود؛ و این گسست ساختاری، زخمی است که پیکرهٔ توسعه را می‌فشارد.

    حکمرانی اثربخش در این عصر، مستلزم هم‌نوایی استراتژیک میان ارکان ثلاثهٔ قدرت است:
    ۱. فرمانداری (جنابعالی) به‌مثابهٔ محور هماهنگی‌های کلان و مجری سیاست‌های عالیه.
    ۲. امامت جمعه به‌عنوان کانون وحدت‌آفرین اجتماعی و حافظ هویت اخلاقی.
    ۳. نماینده‌ مردم در مجلس شورای اسلامی (پس از تکمیل انتخابات) به‌عنوان بازوی قانون‌گذاری و جلب‌کنندهٔ منابع ملی.
    لیکن این مثلث، بدون ضلع رابع— یعنی مردم، به‌عنوان شریک اصلی و ناظر عینی—ناکامل می‌ماند. تشکیل مربع خدمت (فرمانداری، امامت جمعه، نمایندگی مجلس، مردم) تنها در پرتو نگرشی فراجناحی و عدالت‌محور ممکن است. نگرشی که حباب‌های سازمانی را می‌شکند و بر محور منافع عالیهٔ شهرستان می‌چرخد.

    شکاف عمیق میان شورای اسلامی شهر و شهرداری و فرمانداری در عدم همراهی، موتور محرکهٔ توسعهٔ شهری را به تعطیلی کشانده است. این جدال سایه‌ها—پروژه‌های نیمه‌کاره، بودجه‌های بلاتکلیف، فضای شهری درهم—نشان‌دهندهٔ فروپاشی هندسهٔ خدمت‌رسانی است. شورا به‌عنوان چشم بصیرت و شهرداری به‌عنوان بازوی اجرایی، در سایهٔ هدایت فرمانداری باید مثلثی مقدس برای آبادانی بیافرینند. حل این معضل، مستلزم دیپلماسی آهنین نهادی و ایفای نقش داور منصف توسط فرمانداری است.

    همزمان با طنین سمفونی پیشرفت در شهرهای همجوار، باز هم نقده در سکوت رِقَّت‌بار فراموشی غوطه‌ور است. چرا شبکهٔ ریلی از نقده می‌گریزد؟ چرا طرح‌های انتقال آب در کشاکش وزارتخانه‌ها جان می‌بازد؟ این محرومیت ساختاری، نتیجهٔ مستقیم غیاب رهبری نهادی هماهنگ و فقدان لابی‌گری تهاجمی در مراجع بالادستی است.

    توانایی شما در هماهنگی بین‌سازمانی در شرایط دشوار، نقده را به انتظاری تاریخی نشانده است.
    اکنون زمان آن است که فرمانداری از حاشیه‌نشینی در منازعات نهادی بیرون آید و معمار دیالوگ شود.
    با تشکیل شورای هماهنگی دائمی (فرمانداری، امامان جمعه، شورای شهر، شهرداری، نمایندهٔ مجلس آتی) پلتفرم گفت‌وگوی چندجانبه ایجاد کند.
    با تهیهٔ سند اضطراری توسعهٔ زیرساختی نقده و لابی‌گری تهاجمی در استانداری و وزارتخانه‌ها، سکوت کلنگ‌ها را بشکند.

    مردم انتظار دارند فرمانداری شما قطب‌نمای وحدت و موتور محرکهٔ همگرایی باشد. حل گسست شورا و شهرداری، شرط نخست نجات از رکود داخلی؛ فریاد برای سهم نقده از پروژه‌های ملی، شرط دوم رهایی از محرومیت خارجی. مربع خدمت بدون مثلث حیات شهری ناقص است. تاریخ، عملکرد شما را در پر کردن این شکاف‌های ویران‌گر قضاوت خواهد کرد. آیا قادرید بحران فقدان انسجام را—که از هر سیل و زلزله‌ای مخرب‌تر است—مدیریت کنید؟

    طلوع امید در گرو عبور از جغرافیای گسست‌هاست. چشم انتظار مردمان، به رهبریتی دوخته شده که فراجناحی می‌اندیشد، فرانهادی عمل می‌کند و فرامحلی مبارزه می‌نماید. فرصت تاریخی در گذر است.

    نوشته های مشابه

    دیدگاهتان را بنویسید

    نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *